The Outback

Maandag 26 maart ging ik 's ochtends met een busje naar het vliegveld in Cairns. In het busje zat ook Robert, een nederlandse jongen die ook bij mij op de duikboot zat. Op het vliegveld kwam ik ook Bas tegen; ook een Nederlander die mee was naar Cape Tribulation, die dag daarvoor. Het is een kleine wereld...!
Om 12 uur vloog ik en het was een mooi gezicht om over 'The Outback' te vliegen. Overal rood zand met wat woestijngras en struiken her en der. Ik kon het goed zien, want we vlogen niet al te hoog.
Toen we uit het vliegtuig stapten, begon iedereen met de handen te zwaaien. Je hebt daar namelijk erg last van vliegen. Het is niet zo dat er constant een dikke zwerm om je heen vliegt, maar er zit er altijd wel eentje vlak voor of in je gezicht.
Ik werd naar mijn hostel gebracht en de kleuren van de woestijn waren rood en groen/geel.
Nadat ik mijn spullen in het hostel had gedumpt, ging ik de boel verkennen.
Alice Springs is veel groter dan ik had gedacht. Ik verwachtte een klein plaatsje met alleen een stoffige benzinepomp en een kroegje ofzo.... Maar, Alice Springs telt maar liefst 28.000 inwoners!!
Het centrum is qua grootte vergelijkbaar met Bolsward.
In tegenstelling tot de andere steden die ik bezocht heb hier, ziet Alice Springs er wat rommeliger uit en ligt er veel meer rotzooi enzo op straat.
En natuurlijk lopen er een hoop Aboriginals rond.
Ik voelde me niet zo heel erg op m'n gemak in deze stad.
De eerste avond liep ik om een uur of 7 terug naar het hostel in m'n eentje en er liep een Aboriginal achter me en ik voelde me niet echt fijn.
Het is niet leuk om te zeggen, maar ze zien er echt niet uit en ze stinken! Ik ben daarna ook meerdere keren gewaarschuwd voor deze mensen. De meeste hebben een groot alcoholprobleem en kunnen rare dingen doen. Het is niet veilig om als meisje alleen op straat te lopen in het donker.
Dinsdagochtend werd ik voor half 7 al opgepikt voor mijn driedaagse trip door de woestijn. We waren met 21 mensen en de gids.
We reden door de woestijn en dit zag er allemaal behoorlijk anders uit dan ik had gedacht.
Er groeit veel meer dan ik had verwacht. Op sommige plekken staan best veel bomen.
Ook reden we de hele tijd op een geasfalteerde weg, wat ik eigenlijk een beetje jammer vond.
Andere dingen die je 'tegenkomt' in de woestijn zijn koeien, die zomaar de weg over kunnen steken, in de steek gelaten auto's en veel autobanden! En een paar keer heb ik een skelet zien liggen van een of ander beest.
We reden die dag naar Kata Tjuta (Olgas). Daar hebben we een wandeling van twee uren gemaakt.
Daarna zouden we naar Uluru (Ayers Rock) om de zon onder te zien gaan, maar guess what... Na de wandeling begon het te regenen!!!
Heb ik weer; ben je een keer in de woestijn, gaat het regenen! Dat verwacht je toch niet?!!
We zijn wel naar Uluru gereden, maar de zonsondergang viel wat in het water. Al was onze gids erg enthousiast, want door de regen waren er 'watervallen' te zien op de rots. Ja, best mooi hoor, maar ik kwam natuurlijk voor die grote oranje rots, die je altijd op plaatjes ziet. Nu was hij donkerrood en op sommige plaatsen zilverachtig (maar op mijn foto's is het zwart, omdat ik problemen had met de instellingen van mijn fototoestel).
Een teleurstelling dus!
Ik had voor dit tripje gekozen, omdat we ook buiten zouden slapen in een swag (canvas slaapzak), maar door de zware regenval ging ook dat feest niet door.
Maar, al hadden we wel buiten geslapen, dan was me het sowieso wat tegen gevallen, want ik had gedacht dat we in the middle of nowhere zouden slapen, maar er was een kamp met douches en w.c.'s en open keukens enzo. Daar waren ook een soort van tenthuisjes/blokhutten, waar we die nacht dus in mochten slapen.
Maar, anders hadden we dus gewoon buiten ergens in het kamp geslapen en niet zomaar ergens midden in de woestijn, wat me leuker had geleken.
In ieder geval; ik ging met Markus (Duitsland) en Amin (Oostenrijk) in zo'n hut, want ik dacht dat ik met hun wel lol kon hebben. En dat was waar! We sliepen als laatste en hadden het ondanks de regen best naar de zin!
De volgende dag stonden we al om kwart over 5 op om de zonsopgang bij Uluru te bewonderen.
Maar, het was bewolkt en het regende nog steeds, dus weer een tegenvaller! Je kon een wandeling maken, maar ik was koud en nat, dus ging ik samen met het grootste gedeelte van de groep naar het informatiecentrum, waar ik snel uitgekeken was.
We zouden die dag ook naar Kings Canyon, maar daar was zoveel water gevallen, dat bussen met mensen vast waren komen te zitten. Op sommige plaatsen stond het water tot bijna twee meter hoog. Er moest zelfs een groep schoolkinderen gered worden door helicopters! Dat had me dan wel weer leuk geleken... Maar, wij zaten nog steeds in hetzelfde kamp en konden niet verder gaan.
Toen kwam de gids met de verrassing dat we -omdat we niet verder konden- gingen winkelen!!! Nu kon ik daar niet echt vrolijk van worden, want ik ga niet naar de woestijn om te winkelen....! Ik kon me niet eens voorstellen dat er winkels zouden zijn! Nu stelde dat ook niet veel voor, merkte ik later, want we reden naar een klein dorp, wat oorspronkelijk gebouwd was voor toeristen, maar waar nu een paar Australiers wonen en daar was niet meer te zien dan vijf souvenirswinkels en een supermarkt! Dus, dat hadden we ook wel weer snel bekeken.
Die dag moesten we ons dus zien te vermaken op het kamp, wat niet eenvoudig is wanneer er alleen maar w.c.'s en douches zijn en je koud en nat en moe bent. Uit verveling ben ik mijn teennagels maar gaan lakken...!
Maar goed, gelukkig waren Markus en Amin er ook; dat maakte een hoop goed!
Die avond konden we niet terecht in de tenthuisjes, dus toen het later op de dag droog was, hebben we tweepersoonstentjes opgezet. Omdat we met 21 mensen (oneven) waren, mocht ik weer bij de jongens in de tent; lekker smuk!
Die avond hebben we dan toch nog een mooie zonsondergang gezien, vanaf een uitkijkpunt bij ons kamp.
De avond doorgebracht met onze groep in de open keuken onder het genot van een aantal drankjes.
De laatste dag werden we om 6.20 uur gewekt door Amber, onze gids. Het was droog en we liepen snel naar het uitkijkpunt om de zonsopgang te zien, maar hoewel het gelukkig nog steeds droog was, stelde dit niet heel veel voor.
Een aantal uren later waren we dan toch nog bij Kings Canyon, wat prachtig mooi was. Maar, helaas konden we er maar een half uurtje blijven, want twee meiden van onze groep moesten op tijd weer terug zijn in Alice Springs, om hun geboekte bus naar Darwin te kunnen pakken. Dit was allemaal een beetje jammer, want nu was het bezoek aan Kings Canyon een flitsbezoek! Twintig minuten rondlopen, foto's schieten en weer terug in de bus! Het was toen nog zo'n vier uren naar Alice Springs. En eindelijk ging de zon weer schijnen...!
Vanuit de bus nog een prachtige zonsondergang gezien; mooie roze en gele kleuren!
Om een uur of 8 's avonds was ik weer terug in het hostel en we hadden om 9 uur in een bar afgesproken met de hele groep. Daar eerst wat gegeten en toen gezeten. Later nog naar een andere -veel leukere- kroeg gegaan, waar ik nog twee leuke nederlandse jongens tegen kwam; Dennis en Jeffrey.
Die kroeg ging om 1 uur sluiten en toen ben ik nog terug gegaan met Markus en Amin naar de eerste kroeg, maar daar was niet zo heel veel meer aan. Omdat ik als meisje niet alleen over straat kon, heb ik de taxi genomen en is Markus met me meegereden naar m'n hostel, omdat ik ook de taxichauffeurs een beetje duister vond.
Vrijdag lekker uitgeslapen en ik had met Markus om 2 uur afgesproken bij de bar. Maar, toen ik daar kwam, was de bar dicht en zag ik hun niet. Toen ben ik maar even gaan internetten in een backpackersinternetcafe en daar kwamen Markus en Amin toevallig ook, toen ik net klaar was.
Amin ging achter de computer en Markus en ik zaten op de bank. Er viel iets tussen de kussens van de bank en ik zou het pakken en toen vond ik een muntstuk van 2 dollar. Ik inspecteerde de rest van de bank samen met Markus en we vonden nog drie muntstukken, dus had ik een bedrag van 6,20 dollar $$$$ gevonden en een sleutel!!! De dollartekens stonden natuurlijk in onze ogen en Markus en ik gingen naar een ander internetcafe om de banken te inspecteren! HA! De mensen die daar werkten keken ons vreemd aan en vroegen of we soms wilden internetten. Maar, nee, we zeiden dat we de banken uit wilden testen! Haha, dat was enorm lollig. Helaas vonden we dit keer niets en bij het volgende internetcafe ook niet, dus het bleef bij de 6 dollar 20.
Terwijl Amin aan het internetten was, ben ik met Markus midden in Alice Springs in het gras gaan zitten met een fles wijn. Later kwam Sean uit Canada ook nog. Die had ik die avond daarvoor via Amin leren kennen.
We hadden een mooi plekje, want we konden zo goed 'Aboriginals spotten'. Er kwamen zelfs nog een praatje met ons maken! Ze wilden eigenlijk een schilderij verpatsen en sigaretten bietsen, maar dat terzijde.
Toen kwam er ook nog een blank wild wijf langs, die helemaal de kluts kwijt was en verdwaald was, maar blijkbaar goed bevriend was met de Aboriginals. Ik denk dat ze ook teveel alcohol en andere dingen in had genomen, want dat mens spoorde voor geen meter.
En later zat er een Aboriginalvrouw te schreeuwen op een bankje en keek in onze richting. Het enige wat ik verstaan kon, was 'Motherfucker' en ik dacht dat wij misschien op haar 'hangplek' zaten, maar ik zag later een man in haar buurt en ik geloof toch dat het voor hem bestemd was.
Het was een aparte middag, maar wel weer leuk.
's Avonds heb ik Sandra uit Zweden opgehaald. Zij was ook mee met de trip door de woestijn en verbleef in hetzelfde hostel als ik. We hadden weer met een aantal van onze groep afgesproken in een bar van een hostel. Daar even wat gegeten en gedronken en toen ben ik daarna met Amin, Markus, Sean en nog een jongen en meisje uit Engeland naar die leuke bar van die avond daarvoor geweest.
Ik had een paar mensen in Nederland een smsje gestuurd, waarvan ik dacht dat ze misschien wel achter de computer konden gaan zitten, want in die bar waren namelijk webcams en kon je dus live zien wat er zich in de kroeg afspeelde.
Van Anoeke kreeg ik bericht terug, dus die zat plat voor haar computerscherm!
Ik zwaaide in de camara en kreeg al snel een smsje van haar dat ze me zag!
Het leuke was, dat ik toen wat door de microfoon van de d.j. tegen haar mocht zeggen! Ze kon het heel goed horen en zien, liet ze me via een smsje weten. Het was hartstikke leuk!
Mijn batterij van mijn telefoon was alleen bijna leeg, dus ik vroeg aan de d.j. of hij dat even door de microfoon aan Anoeke kon laten weten. Hij zei dat ik dat zelf wel even kon doen, dus mocht ik weer even tegen haar praten. Maar, toen Markus en Sean een paar vieze nederlandse woorden (die ik hun overigens NIET had geleerd) door de microfoon schreeuwden, was het helaas gauw gedaan met de pret. Blijkbaar kende de d.j. deze woorden ook en hij pakte de microfoon van me af. Daarna greep ie Sean in z'n kraag en die kreeg er even behoorlijk van langs!
Ondanks dat, vond ik het hartstikke leuk. Daarna nog even lekker gedanst en ben ik niet al te laat naar huis gegaan. Het afscheid van m'n twee nieuwe 'vrienden' viel me wel weer een beetje zwaar...!



VOOR DE KINDEREN VAN GROEP 3/4

He jongens,
Ik heb jullie net gebeld!
Ik vond het heel erg leuk om jullie even te horen, maar ook best spannend.
Leuk om al die verhalen te horen van wat jullie beleefd hebben enzo.
Nog even en dan kunnen jullie je verhalen weer in de kring aan mij vertellen.
Ik ben nog twee dagen hier.
Morgen ga ik naar een hele mooie dierentuin, waar krokodillen enzo zijn.
En die dag daarna moet ik weer in het vliegtuig.
Ik ben nog in de woestijn geweest.
Daar ligt rood zand.
Ik heb wat meegenomen en hoop dat ik dat ook mee mag nemen in het vliegtuig.
Dan kan ik het jullie laten zien.
Normaal is het altijd heel warm in de woestijn, maar toen ik er was, regende het heel hard.
Dat was wel jammer!
Ik wens jullie allemaal gezellige paasdagen toe en tot volgende week!

Liefs, juf Klasien