Sevilla - week 6 en 7

De weken vliegen voorbij! Aan de andere kant, lijken de eerste weken in Sevilla al zó lang geleden. Er breekt, voor mijn gevoel, steeds een nieuwe fase aan; de eerste twee weken met mijn huisgenootjes Helina en Makoto, Spaanse les en continue op pad om Sevilla te ontdekken, daarna twee weken waarin ik het wat rustiger had, nog steeds op ontdekkingstocht en veel aan het werk was. Toen de dagen met Mariska en Ines, wat een soort van vakantie voor me was. En daarna een combinatie van al die dingen. Eergisteravond is weer een nieuwe fase aangebroken, geloof ik; de stappersfase!

Ik had donderdagavond niet echt zin om weg te gaan, maar ik was uitgenodigd voor een opening van een expositie en daarna zou ik naar de maandelijkse meeting van InterNations. Bij de expositie ben ik maar een paar minuutjes binnen geweest. Het was niet spectaculair en ik zag de jongen, die me had uitgenodigd, niet. Waarschijnlijk was ik aan de vroege kant. Toen gelijk door naar bar Gigante voor de meeting. Daar was ik ook ietwat te vroeg, want er waren nog maar drie mensen. Ik was niet van plan lang te blijven en wilde ook niet aan de drank, maar één gratis punch moest kunnen. Ik raakte met wat mensen in gesprek, maar vond het allemaal niet bijster interessant. Waarschijnlijk was ik niet helemaal in the mood.
Gelukkig kwam Miguel Angel op een gegeven moment. Ik had hem bij de vorige meeting al ontmoet, hij is een collega van Matt uit Wales (die er dit keer jammer genoeg niet was). Miguel en ik kwamen tot de conclusie dat wij de leukste mensen van de avond waren! ☺ De rest was wat oud, of gedroeg zich oud. Het was wel leuk dat er voornamelijk Sevillianen waren.
Op een gegeven moment ontmoette ik ook een makelaar, met heel veel after shave, halflang haar, waar hij steeds met zijn hand doorheen ging, een colbert met een fout bloemetjessjaaltje en hij leek wel heel erg in zijn nopjes met zichzelf te zijn. Zijn bedoeling was (vermoed ik) om er als een hippe, Spaanse metroman uit te zien, maar het was ietwat mislukt (vond ik). Maar, toen hij zei dat zijn naam Joaquin was en bleek dat die naam een beetje lastig uit was te spreken voor mij, zei hij dat ik het zo’n beetje hetzelfde uit moest spreken als ‘walking’. Even later zei hij: “My name used to be ‘running’, but now I get older….” Het ijs was gebroken! Humor om te lachen!!! ;-)
We raakten in gesprek, ik nam nog een punch en toen bleek dat ook hij in Missouri naar school was geweest!! Dat vond ik heel toevallig, want de meeste mensen hebben nog nooit van Missouri gehoord en ik heb in al die jaren (ik ging in 1994 naar de college in Missouri) nog nooít iemand ontmoet die ook een poosje in Missouri heeft gewoond!! (Behalve de meiden met wie ik daar was natuurlijk). Hij had een vriend en tevens collega bij zich en we hadden wel lol met elkaar.
Ondertussen sprak ik ook weer even met Miguel Angel en die vroeg mij plotsklaps of ik ook van jaren 80 muziek houd. Daarmee sloeg ie de spijker op z’n kop, want daar ben ik dól op. Hij wees me op een kroeg aan de overkant en zei dat we daar dan een keer naartoe moesten gaan. Het was voorheen voornamelijk een gaybar, volgens hem, maar wat maakt mij dat uit; als ik maar lekker kan daaaanse!!! Dus, die afspraak was gemaakt.
Toen kwam Walking weer naar me toe met een andere Spanjaard, die hij net had ontmoet en guess what?!! Ook híj had in Missouri gezeten!!! In hetzelfde jaar als ik, maar op een andere school. Hóe toevallig is dat?!! Dus, toen hadden we een Missouri-gang en vrienden voor het leven! ;-)
Ondertussen was een kwart van de kom punch op de bar in míjn lichaam terechtgekomen , geloof ik en kreeg Miguel wel heel erg de kriebels om naar het 80’s café te gaan. Maar, ik zou het niet laat maken en hij moest de volgende ochtend vroeg op om les te geven. Maar ja, ik ben snel overgehaald en dus vertrokken we, samen met de twee makelaars (Walking en zijn collega/vriend Antonio), naar de overkant. Dat was cooool!!!! Een klein café met de beste hits en de dansvloer was van ons! Er was maar een handjevol mensen, dus alle ruimte! Aan de muren hingen allemaal leuke plaatjes van artiesten, waarmee ik vroeger mijn agenda’s had volgeplakt. En een scherm met videoclips! We konden alle nummers meezingen en vermaakten ons prima op de dansvloer. Toen ik tegen Walking zei dat hij wel iets weg had van Glenn Medeiros, zong hij de Spaanse versie van ‘Nothing’s gonna change my love for you’, waarbij hij op de knieën ging. En natuurlijk konden we samen ook heel goed de clip van ‘The time of my life’ nadoen en George Michael tegen de muur met zijn gitaar (Faith, faith, faith)! Kortom: Ik had de avond van mijn leven! Echt zo’n eentje voor in de boeken; niet gepland, met een klein gezelschap in een lege kroeg, maar über gezellig!
Walking en Antonio gingen op een gegeven moment, heel verstandig, naar huis, maar Miguel en ik gingen samen nog even door met dansen. Het was íetsje drukker geworden en toen vertelde Miguel me dat hij ook homo is. Hahaha…. Dat had ik natuurlijk kunnen weten, maar ik had het totaal niet door gehad. Misschien waren ze het allemaal wel, maar dat maakt me geen ‘flikker’ uit, want doorgaans kan ik het prima vinden met homo’s en ik vind dat ze een enorm goede muzieksmaak hebben! ☺ Het werd alleen nóg maar leuker, want nu konden Miguel en ik samen de kerels in de kroeg beoordelen. ☺
Het werd een béétje later dan gepland; 4.00 uur. Miguel appte me de volgende ochtend dat ie maar twee uurtjes slaap had gehad, maar ook hij vond het gelukkig een geweldige avond! En we hebben afgesproken dit avondje nog eens dunnetjes over te doen!

Anderhalve week geleden ben ik een dag met Vida (mijn studiegenoot) op pad geweest. We zijn naar de prachtige oude stad Córdoba geweest. Echt een aanrader! Het hele historische centrum, met allemaal kleine straatjes, is een museum op zich! We zijn ook in de Mezquita geweest, dat is een eeuwenoude moskee met honderden zuilen en die later is omgebouwd tot kathedraal. Waanzinnig om daar rond te lopen! Maar, ik moet wel zeggen dat m’n mond telkens weer openvalt als ik in een kathedraal of kerk ben. Ik heb een katholieke achtergrond, maar vind al dat goud echt ‘way too much’. Met het geld dat in al die gebouwen zit, zouden heel wat mensen op de wereld geholpen zijn! Daarover gesproken…. Er lopen hier nogal wat zwervers en bedelaars rond. Maar, het toppunt was wel een vrouw in Córdoba die tot twee keer toe gewoon een handvol eten van mijn bordje griste, toen ik daar lekker op het terras zat!
De treinreis naar Córdoba was op zich trouwens ook leuk. Afgelopen jaar heb ik voor uitgeverij Noordhoff gewerkt aan een aardrijkskundemethode, waarbij ik ook een stukje moest schrijven over de sinaasappelboeren in Spanje. Nu reden we met de trein langs al die sinaasappelplantages en kon ik het dus met eigen ogen zien! Geweldig!

Lara en ik trekken ook veel met elkaar op. We zitten vaak buiten op het balkon. Zij doet haar huiswerk en ik mijn werk. Ondertussen kletsen en heb ik haar ook wat Nederlands geleerd.
Vandaag zouden we samen naar Granada. Maar de reis duurde toch wat langer dan we hadden gedacht (6,5 uur, heen en terug) en moest dus ook nogal wat kosten. Ik had het er eventueel wel voor over gehad, maar Lara niet. Maar dat is niet erg, want het weer is toch niet zo goed (afgelopen week veel bewolking en ook regen) en wie weet ga ik in de toekomst wel een poosje in Granada wonen…. ☺ Dus, dat houd ik nog wel tegoed!
Volgende week gaat ze trouwens weer naar huis. Ik ben benieuwd of ik dan nog een nieuwe huisgenoot krijg. Inmiddels woont Fred uit Limburg hier ook voor twee weken, maar met hem heb ik – en wij allemaal – niet zo heel veel.

Oh, vorige week zaterdag heb ik iets heel stoers gedaan! Ik heb een schilderdoek gekocht en heb de hele middag, in het midden van het centrum, bij de kathedraal geschilderd! Lara hielp mij met het brengen van de spullen. We waren nog maar amper gearriveerd, toen de eerste belangstellende al een praatje kwam maken. Een leuke vent uit Duitsland, die in de buurt woont van Cádiz en heeft aangeboden mij daar rond te leiden als ik naar Cádiz ga.
Het was een leuke ervaring/experiment en een stoere actie van mezelf, vind ik.

Ik zal geen hele albums met foto’s meer op Facebook plaatsen, want dat neemt teveel ruimte in beslag. Ik heb nu een album op Picasa gezet, waarin ik al mijn foto’s en korte video’s plaats, maar ik moet nog even uitvogelen hoe ik dit met anderen deel. Daarom nu enkele foto’s (een stuk of 30) van afgelopen weken (o.a. Córdoba) en vier filmpjes; één van de videoclip met Glenn Medeiros (al betwijfel ik of die het doet. Anders even checken op facebook), nog een filmpje van mijn stapavond, een filmpje van de binnenkant van de Mezquita en een filmpje van de repetities voor de processies. We worden nu namelijk bijna elke avond ‘gestoord’ door de muziek daarvan.
Kun je niet alle foto's zien? Klik dan in het groene vak (links) op 'foto's en video's'.