Week 4 en 5

Zomerse temperaturen, overheerlijke tapas voor weinig geld, vriendelijke mensen en een barretje gevonden waar een biertje slechts 60 cent kost, wat wil een mens nog meer?!
Ik vermaak me nog steeds opperbest in Sevilla. De winterjas is ingeruild voor slippers en blote armen en het koken op 2 gaspitjes voor tapas buiten de deur.
Je hoort hier veel muziek, straatmuzikanten of jongeren die samen een liedje zingen, maar ook gitaar- en pianomuziek uit de huizen van de buren. Een paar dagen geleden lag ik net te slapen en werd ik wakker door een fanfare o.i.d. om 23.45 uur….!! Beetje vreemd…. Vrijdagavond ontdekt wat het moet zijn geweest, want toen zagen we rond die tijd, nee nog later, mannen oefenen voor de paasprocessies. Ze droegen een grote constructie met betonnen blokken boven hun hoofd en op de constructie stonden boxen waaruit fanfaremuziek kwam. Het waren zo’n 30 man op elkaar gepropt onder de constructie. Respect voor hen, want het moet loeizwaar zijn.
Gisteren ook weer een drumband gespot, maar dat was van een of andere creatieve club die iets te vieren had. Mooi geluid en ruiger dan de drumbands in Nederland.
’s Avonds kan ik zo genieten. De winkeliers van de kleine winkeltjes in mijn buurt, staan vaak op straat bij de deur van hun winkel met vrienden te kletsen, terwijl ze een biertje drinken. Dat is toch heerlijk werken!
Zo’n anderhalve week geleden ben ik in de kathedraal geweest. Ik had mazzel, want ik liep voorbij toen de grote deuren open stonden. Ik ging naar binnen en keek mijn ogen uit. Een hoge ruimte met een marmeren vloer, lange pilaren, bovenin een prachtig rozetraam, een geur van wierook en langs de zijkanten veel grote nissen met daarin religieuze beelden en veel pracht en praal. Langs de zijkanten van het overdekte ‘plein’ stonden om de paar meter ook misdienaars met grote kruizen en er waren op verschillende plekken langs de zijkanten ook kerkbankjes, waarin mensen zaten die aan het bidden waren. Het leken allemaal afzonderlijke kerkdienstjes, maar daar tussendoor liepen ook gewoon mensen. En toen zag ik achterin de kathedraal een hele meute mensen staan die hardop het weesgegroet baden en keken naar een Christusbeeld dat door de kathedraal heen werd gedragen. Ik begreep niet wat er allemaal gebeurde, maar heb navraag gedaan. Mij werd verteld dat eens per jaar alle kerken bij elkaar komen in de kathedraal en dat elk jaar een Christusbeeld van een van de kerken wordt rondgedragen en stopt bij alle verschillende kerken, die ik dus langs de zijkant zag staan. Mazzel dat ik daar toevallig even bij was.
Vorige week woensdag ben ik met mijn huisgenootje Lara en een studiegenoot van haar naar een flamencoshow geweest. Lachen, gieren, brullen! Gelukkig gingen we niet naar een toeristisch theatertje in de binnenstad, maar naar een of ander buurthuis in een steegje in een achterbuurt. We zaten dus tussen de ‘locals’, oudere mannen voor wie een stoeltje was gereserveerd op de eerste rij. Er was een barretje waar je een drankje kon halen voor 1 euro en het podium was klein en stoffig. Eerst deed een kerel een nummer op een gitaar, daarna kwamen er nog twee kerels het podium op, die zongen en muziek maakten door hun handen over elkaar te wrijven en af en toe met hun voet op het podium stampten. Ik weet niet of ik kan zeggen of ik het echt mooi vond, maar het kwam in ieder geval uit hun tenen; zeer passievol! Daarna kwam de danseres met een grote flamencojurk waarmee ze liep te zwieren en zwaaien en ze legde haar hele ziel en zaligheid in de dans. Vanuit het publiek werd af en toe ‘olé’ geroepen, soms blij, soms triest. Ik had de neiging er ook even een ‘oleetje’ doorheen te gooien, maar kwam er gelukkig op tijd achter dat dit niet op een door mij bepaald en willekeurig momentje kon.
De dag na de flamencoshow kwamen Mariska en Ines hier voor een paar dagen. Ik heb ze opgewacht op het vliegveld en we hebben heerlijke dagen gehad. Het zomerse weer was net begonnen en we zijn alle dagen op pad geweest; van terras naar terras gehobbeld om te drinken en lekkere tapas te eten en ondertussen alle mooie plekken van Sevilla bekeken. En natuurlijk ontdekte ik weer allemaal nieuwe, leuke plekjes en straatjes, vlak na hun vertrek.
Met hen heb ik ook het Real Alcázar (het koninklijke paleis) bezocht en de arena waar stierengevechten worden gehouden. Het paleis is gebouwd en verbouwd tussen de elfde en twintigste eeuw en bestaat daardoor natuurlijk uit veel verschillende stijlen. Een prachtig paleis met grote tuinen, mooie gewelven en vooral erg mooie vloeren en muren met gigantisch mooie mozaïeken. Het bezoek aan de arena was oké, maar niet echt spectaculair. Wellicht is het spectaculairder wanneer je er bent tijdens zo’n stierengevecht, al is dat een beetje tegen mijn principes. Aan de andere kant, ben ik zeer nieuwsgierig hoe het er dan aan toegaat.
Woensdagavond heb ik op het terras gezeten met een (knappe!) Spanjaard en de biertjes van 60 cent ontdekt. Hij zei dat ik flamencolessen moet nemen, maar ik zie dat zelf nog niet zo zitten…. Toen hij net weg was, liep Pilar, de kunstenares die ik een paar weken daarvoor had ontmoet, tijdens de meeting van InterNations, voorbij. Ze herkende me en vertelde me dat ik naar een expositie moest gaan in een expositieruimte die een vriend van haar beheert en misschien, zei ze, kon ik daar ook exposeren. Het was rond half 11 ’s avonds, maar het was uiteraard nog open, zei Pilar. Ik ging ernaartoe en kwam in een of andere louche bar terecht waar inderdaad een groot aantal ‘angstaanjagende’ schilderijen hingen. Niet echt een plek voor mij.
Gisteren ben ik, voordat ik de gezellige versmarkt in de buurt bezocht, echter in een zaakje geweest van een designer waar ook werk van verschillende kunstenaars hangt. Ik zie aan de prijzen wel dat de mensen hier niet veel aan kunst uitgeven. Maar, ik heb heel leuk gesproken met de eigenaar en ben uitgenodigd voor een de opening van een expositie die binnenkort van start gaat.
Vrijdagavond en gisteravond met Lara op pad geweest. Hoewel ik nog steeds niet begrijp dat ze dagelijks zo’n 4 à 5 uur aan de telefoon hangt met de achterblijvers in Duitsland, is ze wel heel aardig. Vrijdagavond hebben we eerst samen een terrasje gepakt en daarna tapas gegeten met een aantal medestudenten, met name Duitsers, van haar. Het was gezellig. En gisteravond ben ik met haar naar de oudste brug van Sevilla gelopen, die ze nog niet had gezien. Daarvoor ergens tapas gegeten en daarna op een superleuk plekje onder een boom, een likeur cuarenta y tres genomen.
Donderdag weer naar de rommelmarkt om de hoek geweest. Ik vind het erg gezellig om daar rond te lopen, maar ik verbaas me erover dat elke week dezelfde mensen hun zelfde troep probeert te slijten. Ik ben dol op rommelmarkten, maar wat hier te koop wordt aangeboden…. Het is echt héél veel shit!
Vanmorgen had Mercedes waarschijnlijk de lentekriebels – voor mij zijn het zomerkriebels – want ze was druk bezig met het schoonmaken en opruimen van de patio en het balkon. Ik heb haar even geholpen.
Ik vermaak me dus nog steeds goed. Overdag werk ik voornamelijk, maar wanneer je leuk werk hebt, tussendoor lekker in de zon kunt zitten en continue een vakantiegevoel hebt, is dat totaal niet erg.

Succes met de foto's!! Het zijn er nogal wat. In totaal 75, maar ik zie ze zelf niet allemaal. Graag hoor ik van iemand of je ze wel/niet allemaal kunt zien. :-)