Back to the USA

YES! Over een paar maanden ga ik weer op reis! En misschien wordt dit wel de mooiste reis van m'n leven!
Dit keer ga ik niet alleen, wat ik overigens altijd enorm leuk heb gevonden, maar met heel veel en héél leuke mensen!

Vijfentwintig jaar geleden, in 1994, ging ik voor een halfjaartje naar een college in Missouri. Ik studeerde toen aan de pabo in Sneek en ik was op dat moment de enige die voor deze uitwisseling koos. Van de pabo in Emmen gingen ook zes meiden, met wie ik vooraf een ontmoeting had.
Op de college waren nog enkele Nederlanders, van de hotelschool, maar ik trok met de zeven pabomeiden -the Dutchies- op. We kochten een auto, of nee... een bikkelbak (Chevrolet stationwagon!) waarmee we in de weekenden en in de vakanties door 'the States' toerden. We hebben toen tien verschillende staten bezocht en het was één groot, hilarisch avontuur! Als ik er nu aan terugdenk... Wát een belevenis voor zulke jonge meiden!
De meiden, op één na, zijn altijd met elkaar in contact gebleven. Sterker nog; het zijn vriendinnen voor 't leven!

Een paar jaar geleden ontstond ons plan; samen terug naar de college en opnieuw toeren door the States! En over een paar maanden is het zover!
We vliegen met z'n zessen naar Atlanta, van waaruit we een roadtrip gaan maken. We doen o.a. Nashville aan (voor de country music en bijbehorende moves) en the Smoky Mountains in Tennessee. Voor de Smoky Mountains hebben we onze eigen privé gids, want Isaiah, die we nog kennen van toen, neemt ons daar mee naartoe, wanneer we bij hem overnachten.
Na ongeveer een week komen we aan in Branson, Missouri. Daar zullen we ontvangen worden door Mark Young op 'onze' College of the Ozarks! Jíehaaa!
Mark Young was en is docent theater aan de College en hij heeft geregeld dat we daar gratis kunnen overnachten.
Ik besef dat het niet meer hetzelfde zal zijn op de campus. We hebben al vernomen dat er veel is veranderd, de studenten van toen lopen er natuurlijk niet meer rond en bovendien is het vakantie wanneer wij er zijn, dus sowieso erg rustig, maar hé... Samen met de meiden van toen over de campus lopen, de geur van toen opsnuiven en heel veel herinneringen ophalen... Dat is toch fantástisch?!!
We hebben een paar Amerikaanse studenten van toen, die in de buurt wonen, uitgenodigd om met ons te reünieren en ze zijn erbij! (Amerikanen blijven altijd je beste vrienden; al hebben ze je vijfentwintig jaar niet gezien of nauwelijks gekend! Ha! ;-) )

Na tien dagen nemen we afscheid van elkaar. Maar... Dat is nog niet het eind van mijn/onze reis. Twee dames vliegen terug naar Nederland en de anderen reizen verder met partner of gezin!
Vanaf een bepaalde datum gaan we elk ons eigen kant op en, misschien vrij voor-de-hand-liggend, maar toch ook toevallig beginnen we onze reis met partner/gezin allemaal in San Francisco. En hoewel we dit allemaal afzonderlijk gepland hebben, zitten de partners en gezinnen toevallig allemaal in hetzelfde vliegtuig van Nederland naar San Francisco.
Drie dames vliegen daar samen heen vanuit Springfield, Missouri en ik in m'n eentje. Deze early bird pakt namelijk een vliegtuig vroeg in de ochtend, met een korte tussenstop, zodat ik al aan het eind van de ochtend in San Francisco aankom. En wie landen daar drie kwartier (hoe is het mógelijk?!!) later...? Albert en de anderen!
In San Francisco ben ik dus in m'n eentje het ontvangstcomité voor de acht personen die we laten invliegen. ;-)

Albert en ik verblijven drie nachten in San Francisco, waarna we een auto huren en verder toeren. (Een camperbusje werd, tot mijn grote verdriet, helaas te duur...)
Ons plan was om te starten in Phoenix en van daaruit noordwaarts te rijden, om zoveel mogelijk natuur te bewonderen. We wilden dan doorrijden naar Yellowstone Park en vanaf daar naar San Francisco rijden, waar we onze reis zouden beëindigen. Omdat er geen rechtstreekse vlucht van Nederland naar Phoenix gaat, hebben we de route omgekeerd. Alleen moesten we helaas Yellowstone Park skippen. Daar kun je namelijk wel een week vertoeven en omdat het vanuit San Francisco ook nog eens drie dagen rijden is (wil je onderweg ook nog iets zien), leek het ons toch geen goed plan. Yellowstone Park dus maar voor een volgende keer bewaren.
We wilden ook niet het 'geijkte rondje' van en naar San Francisco doen, omdat we veel nationale parken/natuur willen zien en minder steden.
Het plan is nu een beetje een mix geworden. Omdat steden als Los Angeles en Las Vegas ons waarschijnlijk minder boeien, verblijven we daar maar een dag. En vanuit Las Vegas, gaan wij de andere kant op (Grand Canyon, Zion, Bryce Canyon, Oljato Monument Valley etc), om vervolgens naar het zuiden (Tucson) af te reizen en nemen we na ruim drie weken samen toeren het vliegtuig in Phoenix, terug.

De tickets zijn eind 2018 al geboekt. Zometeen ga ik de laatste twee accommodaties regelen voor ons verblijf. Hoewel ik veel liever op de bonnefooi reis, móeten we nu alles al vastleggen. We gaan in een dure en drukke periode en het is onverstandig vooraf niets uit te stippelen. We gaan natuurlijk ontzettend veel doen en na een drukke dag heb je geen zin om nog naar een goedkoop onderkomen te zoeken, die dan al vol blijkt te zijn, waardoor je óf heel duur uit bent óf in een ranzige toko belandt.
De meeste motels/hotels/airbnb's zijn gelukkig allang geboekt en hoewel het veel tijd kost om alles uit te zoeken, is het ontzettend leuk om te doen. In Nashville (waar ik met de meiden ben) zagen we bijvoorbeeld een superleuk onderkomen met zwembad in de vorm van een gitaar mét snaren!!! Uiteraard waren we allemaal wíld toen we het zagen. Helaas is 't 'm niet geworden, omdat de kamer wel heel klein was en er geen optimale bedden zijn. Nu hebben we daar een knots van een huis met een poolbiljart in de kamer! Ook niet gek, toch?!
Ergens anders hebben we weer een kneuterige, houten cabin in het woud geboekt en zo zullen we van 't een in 't ander belanden.

Nu dus nog even de laatste twee accommodaties zoeken en boeken en early bird (daar was ik weer!) tickets voor Alcatraz regelen!
Lekker genieten van de voorpret, dus.
Waar ik me misschien wel het meest op verheug is na een lange rit stoppen bij zo'n oude, stoffige benzinepomp voor wat lekkers en benzine. En dat die pomp dan wordt beheert door zo'n ouderwets, dik stel dat een stoffige, ouderwetse spijkerbroek draagt en een sweater met 'Michigan' erop! Ik zie het al weer helemaal voor me en ik weet zéker dat dit nog gewoon bestaat!
Dit kan alleen maar een machtig mooie belevenis worden!

Hasta la vista!
(Zie foto's voor routes)